Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες επιστημονικές μελέτες, εκατομμύρια άντρες σ' όλο τον πλανήτη, από 21 ετών...
και πάνω, έχουν πρόβλημα στυτικής δυσλειτουργίας. Ποιες όμως είναι οι αιτίες αυτού του φαινομένου και πώς μπορεί να θεραπευτεί; Τις απαντήσεις τις δίνει ο ειδικός χειρούργος ουρολόγος-ανδρολόγος, Φλώρος Ηρακλέους. Ο δρ. Φλώρος Ηρακλέους εξηγεί όλα τα αίτια της στυτικής δυσλειτουργίας και τα τις μεθόδους θεραπείας.
Ανικανότητα, σύμφωνα με όσα αναφέρει ο δρ. Ηρακλέους, είναι η αδυναμία του άνδρα να επιτύχει ικανοποιητική στύση και να τη διατηρήσει επί μακρόν για να πραγματοποιήσει επιτυχώς συνουσία και εκσπερμάτωση. Αν και θεωρείται καλοήθης διαταραχή και σχετίζεται με τη φυσιολογική και ψυχοκοινωνική υγεία, έχει σημαντική επίπτωση στην ποιότητα ζωής των ανδρών και των συντρόφων τους. Οι διαταραχές των ερωτικών πράξεων εμφανίζονται ως: Δυσκολία στην έναρξη (ξεκίνημα) της στύσης, δυσκολία στη διατήρηση της στύσης, απότομη διακοπή της στύσης είτε πριν είτε μετά την είσοδο στον κόλπο, απουσία ή πρόωση- δυσκολία εκσπερμάτωσης, απουσία επιθυμίας για τις γυναίκες (μείωση libido).
Η λειτουργία της στύσης
Οι στύσεις ξεκινούν από τον εγκέφαλο και τελειώνουν στο πέος και εξαρτώνται από τη λειτουργία του εγκεφάλου (νόησης) και τις καλές καταστάσεις των αιμοφόρων αγγείων και των νεύρων. Τα αίτια που σχετίζονται με τη λειτουργία της νόησης ονομάζονται «ψυχολογικά» και σημαίνει «δημιούργημα του εγκεφάλου» και αυτά που έχουν σχέση με τα αιμοφόρα αγγεία και τα νεύρα ονομάζονται «σωματικά». Στους περισσότερους άνδρες που έχουν πρόβλημα στύσης παρατηρείται συνδυασμός των ψυχογεννητικών και οργανικών αιτιών σε πιο νεαρή ηλικία, με μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής τα ψυχογεννητικά αίτια. Με την πάροδο του χρόνου όμως, το ποσοστό καθίσταται σχεδόν αμιγές.
Ψυχολογικά αίτια
Η αυστηρή αγωγή (με θρησκευτικές ή πολιτισμικές πιέσεις)- Η τραυματική σεξουαλικά εμπειρία (σεξουαλική κακομεταχείριση ή ταπείνωση κλπ). - Οι διαταραγμένες οικογενειακές σχέσεις. - Τα προβλήματα τρόπου ζωής (ανεργία, οικονομικά προβλήματα, το μεγαλύτερο ποσοστό). - Η ηλικία. Με το πέρασμα του χρόνου οι άνδρες χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να διεγερθούν γι' αυτό δώστε χρόνο ο ένας στον άλλο, το σεξ είναι κυρίως επικοινωνία. - Η απιστία. - Οι αδικαιολόγητες προσδοκίες. - Η κατάθλιψη/ άγχος. - Η απώλεια συντρόφου, (σύνδρομο του χήρου). - ¶γχος απόδοσης (προηγηθείσα αποτυχία ή επόμενη φορά). - Μείωση έλξης για τη σύντροφο. - Έλλειψη επικοινωνίας σε μία σχέση. - Φόβος οικειότητας. - Έλλειψη σεξουαλικής ενημέρωσης. - Ανεπαρκής γενική σχέση.
Οργανικές παθήσεις
Η δεύτερη κατηγορία της στυτικής ανικανότητας, στην οποία στέκει και πιο πολύ η λέξη ανικανότητα είναι οι οργανικές παθήσεις. Ποιες όμως καταστάσεις προκαλούν προβλήματα στη στύση του άνδρα που αισθάνεται ανίκανος να έχει ολοκληρωμένη ερωτική πράξη, όταν μάλιστα λέει χαρακτηριστικά πως έχει αρκετή επιθυμία αλλά στύση δεν έχει; Κάθε νόσος που κάνει κακό στα αιμοφόρα αγγεία και το κυκλοφορικό, κάνει επίσης κακό και στη στύση. Η πρώτη μεγάλη πάθηση της στυτικής διαταραχής (ο μεγαλύτερος εχθρός της στύσης από οργανικής άποψης) είναι ο σακχαρώδης διαβήτης. Το σάκχαρο ύπουλα και αθόρυβα πολλές φορές καταστρέφει νεύρα και αγγεία του πέους.
Το πάχος σκοτώνει την ανδρική σεξουαλικότητα. Μέσα από εργασίες έχει φανεί ότι οι παχύσαρκοι είναι λιγότερο σεξουαλικοί αισθητικά, έχουν εύκολο «λαχάνιασμα» στη σεξουαλική πράξη και ευκολότερα χάνουν τη στύση τους. Οι αγγειοπάθειες γενικά μειώνουν τη σωστή ροή του αίματος στο πέος, που μαζί με τη χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια εμφανίζουν καρδιοαγγειακά νοσήματα. Η διάνοιξη αυτών των αιμοφόρων αγγείων ελέγχεται από το νευρικό σύστημα, όπως και αισθήσεις που προκαλούν στύση. Επομένως ένα δεύτερο σημαντικό στοιχείο είναι ένα γερό νευρικό σύστημα. Οι στύσεις ξεκινούν όταν ο εγκέφαλος λαμβάνει σεξουαλικά διεγερτικά μηνύματα, τα οποία κατόπιν πυροδοτούν μια αποδέσμευση χημικών ουσιών και τότε αρχίζει μια σεξουαλική ανταπόκριση. Έτσι παθήσεις του νευρικού συστήματος οφειλόμενες σε αγγειακές βλάβες εγκεφάλου όπως εγκεφαλικά ή CVA ή τραυματικής φύσεως όσο και φλεγμονώδεις βλάβες των νεύρων (τόσο του κεντρικού όσο και του περιφεριακού) καθώς και όγκοι υπάγονται στις οργανικές παθήσεις.
Νόσοι όπως το Parkinson, Alzheimer και η σκλήρυνση κατά πλάκας προκαλούν πρόβλημα στύσης. Επίσης ο αλκοολισμός, τοκάπνισμα, καθώς και η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, όπως και φάρμακα για διάφορα νοσήματα (για την υπέρταση, τα διουρητικά καθώς και τα ψυχοφάρμακα), τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τον καρκίνο του προστάτη, είναι αιτίες που προκαλούν προβλήματα στύσης,καθώς και διάφορες εγχειρήσεις. Αγγεία και νεύρα μπορεί να είναι φυσιολογικά, όμως στο πέος μπορεί να υπάρχει νόσος των σηραγγωδών σωμάτων (νόσος Peyronie). Επίσης ενδοκρινικές διαταραχές θα προκαλέσουν μείωση της στύσης, κυρίως όμως ερωτική απάθεια του άνδρα καθώς και τη σεξουαλική ψυχρότητα που τον περιβάλλει. Για τη γρήγορη ή πρόωρη εκσπερμάτωση στον άνδρα δεν φαίνεται να υπάρχουν οργανικά αίτια που την προκαλούν, εντάσσεται συνεπώς στα ψυχολογικά αίτια.
Σύγχρονες θεραπευτικές μέθοδοι
Μόνο η ψυχογενής και η ορμονικής προελεύσεως στυτική δυσλειτουργία μπορεί ενδεχομένως να θεραπευθεί με ειδικές μεθόδους. Η πλειοψηφία των ανδρών θα υποβληθεί σε μη ειδική θεραπευτική αγωγή που χωρίζεται σε :
1. Θεραπεία πρώτης γραμμής
Θεραπεία με χάπια (ανατολείς φωσφοδιεστεράσης (PDE5 )- Είναι τρεις με αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα και ασφάλεια για τη θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας. Δεν προκαλούν έναρξη της στύσης αλλά ευόδωσή της, προϋποθέτοντας όμως σεξουαλική διέγερση.
- Σιλδεναφίλη (Viagra), - Ταδαλαφίνη (Cialis), - Βαρδεναφίλη (Levitra).
Τα φάρμακα αυτά έφεραν επανάσταση στην αντιμετώπιση της σεξουαλικής ανικανότητας. Αντένδειξη στην λήψη των φαρμάκων αυτών είναι η λήψη νιτρωδών σκευασμάτων (χρησιμοποιούνται για στηθάγχη ή ασταθή στηθάγχη) και η καρδιακή ανεπάρκεια ή όταν οι παρενέργειες των φαρμάκων αυτών (πονοκέφαλος, έξαψη, ίλιγγος, δυσπεψία, ρινική συμφόρηση κλπ) είναι πολύ έντονες. Το ποσοστό βελτίωσης της στύσης με τα φάρμακα αυτά στις διάφορες μελέτες κυμαίνεται από 65%-80%.
2. Θεραπεία δεύτερης γραμμής
Οταν δεν υπαρχει ανταπόκριση στα χάπια τότε χρησιμοποιούμε ενέσεις (ενδοπεΙκές) με μονοθεραπεία (ένα φάρμακο -προσταγλανδίνη Ει ) ή συνδυασμό φαρμάκων (tri-mix). Τα αποτελέσματα είναι άμεσα και οι στύση μπορεί να διαρκέσει 1-2 ώρες (η διδασκαλία για να γίνονται οι ενέσεις γίνεται από τον ειδικό γιατρό -ουρολόγο) ο οποίος και θα προσδιορίσει και για τον καθένα τη δόση των φαρμάκων. Μετά τις πρώτες ενέσεις κάποιος διαπιστώνει βελτίωση της στύσης λες και ο μηχανισμός της στύσης «ξυπνάει». Τα ποσοστά επιτυχίας με τις ενέσεις και τα ποσοστά σεξουαλικής δραστηριότητας και ικανοποίησης είναι 95%.
3. Θεραπεία τρίτης γραμμής
Πρόκειται για χειρουργικές επεμβάσεις για τοποθέτηση πεϊκών προθέσεων (μόνιμης ή μεταβλητής σκληρότητος) ή επεμβάσεις για βελτίωση της πεϊκής κυκλοφορίας (ένα είδος by-pass) κλπ. Οι χειρουργικές επεμβάσεις εφαρμόζονται μόνο σε περιπτώσεις πλήρους ανικανότητας, όπου έχει αποτύχει κάθε θεραπευτική αγωγή με χάπια ή ενέσεις.
και πάνω, έχουν πρόβλημα στυτικής δυσλειτουργίας. Ποιες όμως είναι οι αιτίες αυτού του φαινομένου και πώς μπορεί να θεραπευτεί; Τις απαντήσεις τις δίνει ο ειδικός χειρούργος ουρολόγος-ανδρολόγος, Φλώρος Ηρακλέους. Ο δρ. Φλώρος Ηρακλέους εξηγεί όλα τα αίτια της στυτικής δυσλειτουργίας και τα τις μεθόδους θεραπείας.
Ανικανότητα, σύμφωνα με όσα αναφέρει ο δρ. Ηρακλέους, είναι η αδυναμία του άνδρα να επιτύχει ικανοποιητική στύση και να τη διατηρήσει επί μακρόν για να πραγματοποιήσει επιτυχώς συνουσία και εκσπερμάτωση. Αν και θεωρείται καλοήθης διαταραχή και σχετίζεται με τη φυσιολογική και ψυχοκοινωνική υγεία, έχει σημαντική επίπτωση στην ποιότητα ζωής των ανδρών και των συντρόφων τους. Οι διαταραχές των ερωτικών πράξεων εμφανίζονται ως: Δυσκολία στην έναρξη (ξεκίνημα) της στύσης, δυσκολία στη διατήρηση της στύσης, απότομη διακοπή της στύσης είτε πριν είτε μετά την είσοδο στον κόλπο, απουσία ή πρόωση- δυσκολία εκσπερμάτωσης, απουσία επιθυμίας για τις γυναίκες (μείωση libido).
Η λειτουργία της στύσης
Οι στύσεις ξεκινούν από τον εγκέφαλο και τελειώνουν στο πέος και εξαρτώνται από τη λειτουργία του εγκεφάλου (νόησης) και τις καλές καταστάσεις των αιμοφόρων αγγείων και των νεύρων. Τα αίτια που σχετίζονται με τη λειτουργία της νόησης ονομάζονται «ψυχολογικά» και σημαίνει «δημιούργημα του εγκεφάλου» και αυτά που έχουν σχέση με τα αιμοφόρα αγγεία και τα νεύρα ονομάζονται «σωματικά». Στους περισσότερους άνδρες που έχουν πρόβλημα στύσης παρατηρείται συνδυασμός των ψυχογεννητικών και οργανικών αιτιών σε πιο νεαρή ηλικία, με μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής τα ψυχογεννητικά αίτια. Με την πάροδο του χρόνου όμως, το ποσοστό καθίσταται σχεδόν αμιγές.
Ψυχολογικά αίτια
Η αυστηρή αγωγή (με θρησκευτικές ή πολιτισμικές πιέσεις)- Η τραυματική σεξουαλικά εμπειρία (σεξουαλική κακομεταχείριση ή ταπείνωση κλπ). - Οι διαταραγμένες οικογενειακές σχέσεις. - Τα προβλήματα τρόπου ζωής (ανεργία, οικονομικά προβλήματα, το μεγαλύτερο ποσοστό). - Η ηλικία. Με το πέρασμα του χρόνου οι άνδρες χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να διεγερθούν γι' αυτό δώστε χρόνο ο ένας στον άλλο, το σεξ είναι κυρίως επικοινωνία. - Η απιστία. - Οι αδικαιολόγητες προσδοκίες. - Η κατάθλιψη/ άγχος. - Η απώλεια συντρόφου, (σύνδρομο του χήρου). - ¶γχος απόδοσης (προηγηθείσα αποτυχία ή επόμενη φορά). - Μείωση έλξης για τη σύντροφο. - Έλλειψη επικοινωνίας σε μία σχέση. - Φόβος οικειότητας. - Έλλειψη σεξουαλικής ενημέρωσης. - Ανεπαρκής γενική σχέση.
Οργανικές παθήσεις
Η δεύτερη κατηγορία της στυτικής ανικανότητας, στην οποία στέκει και πιο πολύ η λέξη ανικανότητα είναι οι οργανικές παθήσεις. Ποιες όμως καταστάσεις προκαλούν προβλήματα στη στύση του άνδρα που αισθάνεται ανίκανος να έχει ολοκληρωμένη ερωτική πράξη, όταν μάλιστα λέει χαρακτηριστικά πως έχει αρκετή επιθυμία αλλά στύση δεν έχει; Κάθε νόσος που κάνει κακό στα αιμοφόρα αγγεία και το κυκλοφορικό, κάνει επίσης κακό και στη στύση. Η πρώτη μεγάλη πάθηση της στυτικής διαταραχής (ο μεγαλύτερος εχθρός της στύσης από οργανικής άποψης) είναι ο σακχαρώδης διαβήτης. Το σάκχαρο ύπουλα και αθόρυβα πολλές φορές καταστρέφει νεύρα και αγγεία του πέους.
Το πάχος σκοτώνει την ανδρική σεξουαλικότητα. Μέσα από εργασίες έχει φανεί ότι οι παχύσαρκοι είναι λιγότερο σεξουαλικοί αισθητικά, έχουν εύκολο «λαχάνιασμα» στη σεξουαλική πράξη και ευκολότερα χάνουν τη στύση τους. Οι αγγειοπάθειες γενικά μειώνουν τη σωστή ροή του αίματος στο πέος, που μαζί με τη χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια εμφανίζουν καρδιοαγγειακά νοσήματα. Η διάνοιξη αυτών των αιμοφόρων αγγείων ελέγχεται από το νευρικό σύστημα, όπως και αισθήσεις που προκαλούν στύση. Επομένως ένα δεύτερο σημαντικό στοιχείο είναι ένα γερό νευρικό σύστημα. Οι στύσεις ξεκινούν όταν ο εγκέφαλος λαμβάνει σεξουαλικά διεγερτικά μηνύματα, τα οποία κατόπιν πυροδοτούν μια αποδέσμευση χημικών ουσιών και τότε αρχίζει μια σεξουαλική ανταπόκριση. Έτσι παθήσεις του νευρικού συστήματος οφειλόμενες σε αγγειακές βλάβες εγκεφάλου όπως εγκεφαλικά ή CVA ή τραυματικής φύσεως όσο και φλεγμονώδεις βλάβες των νεύρων (τόσο του κεντρικού όσο και του περιφεριακού) καθώς και όγκοι υπάγονται στις οργανικές παθήσεις.
Νόσοι όπως το Parkinson, Alzheimer και η σκλήρυνση κατά πλάκας προκαλούν πρόβλημα στύσης. Επίσης ο αλκοολισμός, τοκάπνισμα, καθώς και η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, όπως και φάρμακα για διάφορα νοσήματα (για την υπέρταση, τα διουρητικά καθώς και τα ψυχοφάρμακα), τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τον καρκίνο του προστάτη, είναι αιτίες που προκαλούν προβλήματα στύσης,καθώς και διάφορες εγχειρήσεις. Αγγεία και νεύρα μπορεί να είναι φυσιολογικά, όμως στο πέος μπορεί να υπάρχει νόσος των σηραγγωδών σωμάτων (νόσος Peyronie). Επίσης ενδοκρινικές διαταραχές θα προκαλέσουν μείωση της στύσης, κυρίως όμως ερωτική απάθεια του άνδρα καθώς και τη σεξουαλική ψυχρότητα που τον περιβάλλει. Για τη γρήγορη ή πρόωρη εκσπερμάτωση στον άνδρα δεν φαίνεται να υπάρχουν οργανικά αίτια που την προκαλούν, εντάσσεται συνεπώς στα ψυχολογικά αίτια.
Σύγχρονες θεραπευτικές μέθοδοι
Μόνο η ψυχογενής και η ορμονικής προελεύσεως στυτική δυσλειτουργία μπορεί ενδεχομένως να θεραπευθεί με ειδικές μεθόδους. Η πλειοψηφία των ανδρών θα υποβληθεί σε μη ειδική θεραπευτική αγωγή που χωρίζεται σε :
1. Θεραπεία πρώτης γραμμής
Θεραπεία με χάπια (ανατολείς φωσφοδιεστεράσης (PDE5 )- Είναι τρεις με αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα και ασφάλεια για τη θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας. Δεν προκαλούν έναρξη της στύσης αλλά ευόδωσή της, προϋποθέτοντας όμως σεξουαλική διέγερση.
- Σιλδεναφίλη (Viagra), - Ταδαλαφίνη (Cialis), - Βαρδεναφίλη (Levitra).
Τα φάρμακα αυτά έφεραν επανάσταση στην αντιμετώπιση της σεξουαλικής ανικανότητας. Αντένδειξη στην λήψη των φαρμάκων αυτών είναι η λήψη νιτρωδών σκευασμάτων (χρησιμοποιούνται για στηθάγχη ή ασταθή στηθάγχη) και η καρδιακή ανεπάρκεια ή όταν οι παρενέργειες των φαρμάκων αυτών (πονοκέφαλος, έξαψη, ίλιγγος, δυσπεψία, ρινική συμφόρηση κλπ) είναι πολύ έντονες. Το ποσοστό βελτίωσης της στύσης με τα φάρμακα αυτά στις διάφορες μελέτες κυμαίνεται από 65%-80%.
2. Θεραπεία δεύτερης γραμμής
Οταν δεν υπαρχει ανταπόκριση στα χάπια τότε χρησιμοποιούμε ενέσεις (ενδοπεΙκές) με μονοθεραπεία (ένα φάρμακο -προσταγλανδίνη Ει ) ή συνδυασμό φαρμάκων (tri-mix). Τα αποτελέσματα είναι άμεσα και οι στύση μπορεί να διαρκέσει 1-2 ώρες (η διδασκαλία για να γίνονται οι ενέσεις γίνεται από τον ειδικό γιατρό -ουρολόγο) ο οποίος και θα προσδιορίσει και για τον καθένα τη δόση των φαρμάκων. Μετά τις πρώτες ενέσεις κάποιος διαπιστώνει βελτίωση της στύσης λες και ο μηχανισμός της στύσης «ξυπνάει». Τα ποσοστά επιτυχίας με τις ενέσεις και τα ποσοστά σεξουαλικής δραστηριότητας και ικανοποίησης είναι 95%.
3. Θεραπεία τρίτης γραμμής
Πρόκειται για χειρουργικές επεμβάσεις για τοποθέτηση πεϊκών προθέσεων (μόνιμης ή μεταβλητής σκληρότητος) ή επεμβάσεις για βελτίωση της πεϊκής κυκλοφορίας (ένα είδος by-pass) κλπ. Οι χειρουργικές επεμβάσεις εφαρμόζονται μόνο σε περιπτώσεις πλήρους ανικανότητας, όπου έχει αποτύχει κάθε θεραπευτική αγωγή με χάπια ή ενέσεις.
