Γεννιέται κανείς ή μήπως γίνεται αγοράκι ή κοριτσάκι. Σήμερα έχει ξεθωριάσει ή σαφής... διαχωριστική γραμμή στους παραδοσιακούς ρόλους αντρών και γυναικών, αλλά ποια ήταν η επίδραση αυτή της εξέλιξης στον τρόπο που μας βλέπουν τα παιδιά μας. Χρόνια τώρα οι ειδικοί συζητούν για τα επίκτητα χαρακτηριστικά σε αντίθεση μετά εγγενή.
Οι αντιλήψεις για την ισότητα των φύλων δεν θα έπρεπε να αφήνουν περιθώρια για διαφορετική αντιμετώπιση των αγοριών και των κοριτσιών.
Γονικές επιρροές
Όπως και οι ενήλικες έτσι και τα μωρά ανταποκρίνονται στα ερεθίσματα που προέρχονται από τον κόσμο γύρω τους. Αν και σ' αυτό το στάδιο δεν είναι παρά ελάχιστες οι πραγματικές διαφορές που αποδίδονται στο φύλο, η δική σας αντίδραση μπορεί να τις εντείνει έστω και άθελα σας. Για παράδειγμα, τα κορίτσια ανταποκρίνονται περισσότερο από τ' αγόρια στις κουβεντούλες ή τα χαμόγελα των γονιών τους. Είναι πολύ πιθανό να θέλετε να ενθαρρύνετε αυτή την κοινωνική και καλόβολη συμπεριφορά. Μ' αυτόν τον τρόπο εδραιώνετε μια συγκεκριμένη μορφή στη σχέση σας. Ενθαρρύνουμε το αγόρι όταν δείχνει περιέργεια και το επαινούμε όταν υψώνει το ανάστημα του, ενώ παραχαϊδεύουμε το κορίτσι, και όταν κλαίει δεν περιμένουμε και πολύ για να το πάρουμε αγκαλιά. Δεν είναι παράξενο, λοιπόν, που τα αγόρια είναι πιο τολμηρά. Αυτή η αθέλητη υιοθέτηση στερεοτύπων συνεχίζεται σε όλη την παιδική ηλικία.
Σε ηλικία τριών ετών τα αγόρια είναι από τη φύση τους καλύτερα από τα κορίτσια στο τρέξιμο και στην μπάλα. Όλους μας ευχαριστεί να κάνουμε κάτι στο οποίο είμαστε καλοί και τα κοριτσάκια, αν δεν ασχοληθούν με τον αθλητισμό, θα αρχίσουν να σκέπτονται ότι δεν τα καταφέρνουν τόσο καλά όσο τα αγόρια. Έτσι, θα μειωθεί η αυτοπεποίθηση τους μεγεθύνοντας την όποια έλλειψη επιδεξιότητας.
Τα μικρά και οι προτιμήσεις τους
Ακόμα και οι πιο ευσυνείδητοι γονείς συχνά βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο: το ίδιο το παιδί τους. Η Γιάννα και ο άντρας της, ο Αντώνης, προσπάθησαν να μην ξεχωρίζουν το κορίτσι από τα δύο μεγαλύτερα αγόρια τους. «Τα αγόρια τρελαίνονται να κυλιούνται και να ψευτοπαλεύουν με τον Αντώνη. Δεν λένε να σταματήσουν! Αυτό αρέσει και στη μικρή, αλλά μέχρι ενός σημείου. Συνήθως τους παρακαλεί να την αφήσουν να φύγει. Δεν της ζητάω να με βοηθήσει στο σπίτι περισσότερο από τα αγόρια, αλλά της αρέσει πολύ να σκουπίζει με την ηλεκτρική σκούπα και να φτιάχνει τα κρεβάτια...».
Όπως θα περίμενε κανείς, τα παιδιά των εργαζόμενων μαμάδων βλέπουν μικρότερες τις διαφορές στους ρόλους των δύο φύλων. Αν και οι γονείς αποτελούν πολύ σημαντικά πρότυπα ρόλων, σύντομα τα παιδιά αρχίζουν να τους συγκρίνουν με άλλους και συχνά καταλήγουν σε συμπεράσματα που ξαφνιάζουν. Αν η μητέρα έχει ένα επάγγελμα που δεν συνηθίζεται για γυναίκα - είναι μαραγκός, ας πούμε-τότε η κόρη της δυσκολεύεται να πιστέψει ότι σαν μεγαλώσει θα κάνει κι αυτή το ίδιο, επειδή δεν έχει δει άλλες μαμάδες να παίζουν αυτό το ρόλο.
Οι αντιλήψεις για την ισότητα των φύλων δεν θα έπρεπε να αφήνουν περιθώρια για διαφορετική αντιμετώπιση των αγοριών και των κοριτσιών.
Γονικές επιρροές
Όπως και οι ενήλικες έτσι και τα μωρά ανταποκρίνονται στα ερεθίσματα που προέρχονται από τον κόσμο γύρω τους. Αν και σ' αυτό το στάδιο δεν είναι παρά ελάχιστες οι πραγματικές διαφορές που αποδίδονται στο φύλο, η δική σας αντίδραση μπορεί να τις εντείνει έστω και άθελα σας. Για παράδειγμα, τα κορίτσια ανταποκρίνονται περισσότερο από τ' αγόρια στις κουβεντούλες ή τα χαμόγελα των γονιών τους. Είναι πολύ πιθανό να θέλετε να ενθαρρύνετε αυτή την κοινωνική και καλόβολη συμπεριφορά. Μ' αυτόν τον τρόπο εδραιώνετε μια συγκεκριμένη μορφή στη σχέση σας. Ενθαρρύνουμε το αγόρι όταν δείχνει περιέργεια και το επαινούμε όταν υψώνει το ανάστημα του, ενώ παραχαϊδεύουμε το κορίτσι, και όταν κλαίει δεν περιμένουμε και πολύ για να το πάρουμε αγκαλιά. Δεν είναι παράξενο, λοιπόν, που τα αγόρια είναι πιο τολμηρά. Αυτή η αθέλητη υιοθέτηση στερεοτύπων συνεχίζεται σε όλη την παιδική ηλικία.
Σε ηλικία τριών ετών τα αγόρια είναι από τη φύση τους καλύτερα από τα κορίτσια στο τρέξιμο και στην μπάλα. Όλους μας ευχαριστεί να κάνουμε κάτι στο οποίο είμαστε καλοί και τα κοριτσάκια, αν δεν ασχοληθούν με τον αθλητισμό, θα αρχίσουν να σκέπτονται ότι δεν τα καταφέρνουν τόσο καλά όσο τα αγόρια. Έτσι, θα μειωθεί η αυτοπεποίθηση τους μεγεθύνοντας την όποια έλλειψη επιδεξιότητας.
Τα μικρά και οι προτιμήσεις τους
Ακόμα και οι πιο ευσυνείδητοι γονείς συχνά βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο: το ίδιο το παιδί τους. Η Γιάννα και ο άντρας της, ο Αντώνης, προσπάθησαν να μην ξεχωρίζουν το κορίτσι από τα δύο μεγαλύτερα αγόρια τους. «Τα αγόρια τρελαίνονται να κυλιούνται και να ψευτοπαλεύουν με τον Αντώνη. Δεν λένε να σταματήσουν! Αυτό αρέσει και στη μικρή, αλλά μέχρι ενός σημείου. Συνήθως τους παρακαλεί να την αφήσουν να φύγει. Δεν της ζητάω να με βοηθήσει στο σπίτι περισσότερο από τα αγόρια, αλλά της αρέσει πολύ να σκουπίζει με την ηλεκτρική σκούπα και να φτιάχνει τα κρεβάτια...».
Όπως θα περίμενε κανείς, τα παιδιά των εργαζόμενων μαμάδων βλέπουν μικρότερες τις διαφορές στους ρόλους των δύο φύλων. Αν και οι γονείς αποτελούν πολύ σημαντικά πρότυπα ρόλων, σύντομα τα παιδιά αρχίζουν να τους συγκρίνουν με άλλους και συχνά καταλήγουν σε συμπεράσματα που ξαφνιάζουν. Αν η μητέρα έχει ένα επάγγελμα που δεν συνηθίζεται για γυναίκα - είναι μαραγκός, ας πούμε-τότε η κόρη της δυσκολεύεται να πιστέψει ότι σαν μεγαλώσει θα κάνει κι αυτή το ίδιο, επειδή δεν έχει δει άλλες μαμάδες να παίζουν αυτό το ρόλο.
