Ινομυώματα στη μήτρα: Τι είναι, πώς αντιμετωπίζονται
Περίπου 20% των γυναικών ηλικίας άνω των 35 ετών έχουν ινομυώματα στη μήτρα.
Τα ινομυώματα είναι όγκοι του μυϊκού ιστού της μήτρας, στην πλειοψηφία τους καλοήθεις, και αποτελούν τη συνηθέστερη ένδειξη υστερεκτομής, αφού σχεδόν η μία στις τρεις υστερεκτομές πραγματοποιείται λόγω των επιπλοκών των ινομυωμάτων.
Συμπτώματα
Τα πιο συχνά συμπτώματα που προκαλούν τα ινομυώματα είναι:
–Παρατεταμένης διάρκειας περίοδοι, με πήγματα και κατά συνέπεια αναιμία, εύκολη κόπωση, ζαλάδα, νωθρότητα.
–Υπογονιμότητα. Τα ινομυώματα, ακόμα και τα μικρά σε μέγεθος, όταν ασκούν πίεση ή παραμορφώνουν την είσοδο της μήτρας (τράχηλος) ή τα στόμια των σαλπίγγων, εμποδίζουν την ομαλή δίοδο του σπέρματος προς τις σάλπιγγες όπου γίνεται η γονιμοποίηση.
–Συχνουρία, συχνές ουρολοιμώξεις, ακράτεια ούρων. Τα μεγάλα συνήθως σε μέγεθος ινομυώματα, ασκούν πίεση στην ουροδόχο κύστη που βρίσκεται σε άμεση επαφή με τη μήτρα, εμποδίζοντας την πλήρη διάτασή της και την ομαλή λειτουργία της.
–Αποβολές πρώτου τριμήνου κύησης: τα ινομυώματα που συνήθως καταλαμβάνουν χώρο στην κοιλότητα της μήτρας, εμποδίζουν την ομαλή εμφύτευση του εμβρύου στην εσωτερική επιφάνεια της μήτρας (ενδομήτριο).
Αντιμετώπιση
Τα ινομυώματα που έχουν αφαιρεθεί, δεν επανεμφανίζονται. Υπάρχει όμως περίπτωση κατά την επέμβαση να υπάρχουν ινομυώματα σε λανθάνουσα φάση, τα οποία δεν αφαιρούνται αρχικά λόγω του μικρού τους μεγέθους. Αυτά μπορεί να μεγαλώσουν και να χρειαστεί να αφαιρεθούν σε δεύτερο χρόνο.
Η μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων δεν απαιτεί χειρουργική αντιμετώπιση αλλά μια απλή υπερηχογραφική παρακολούθηση ανά διαστήματα που καθορίζει ο γυναικολόγος (συνήθως σε ετήσια βάση).
Αν χρειαστεί να αφαιρεθούν χειρουργικά, ο γιατρός σας θα κρίνει ποια είναι η ενδεδειγμένη μέθοδος (λαπαροσκοπικά, ρομποτικά, κλασσικά, επεμβατική υστεροσκόπηση).
Σε επιλεγμένες περιπτώσεις μπορεί να εφαρμοστεί η φαρμακευτική αντιμετώπιση και ο εμβολισμός.
Περίπου 20% των γυναικών ηλικίας άνω των 35 ετών έχουν ινομυώματα στη μήτρα.
Τα ινομυώματα είναι όγκοι του μυϊκού ιστού της μήτρας, στην πλειοψηφία τους καλοήθεις, και αποτελούν τη συνηθέστερη ένδειξη υστερεκτομής, αφού σχεδόν η μία στις τρεις υστερεκτομές πραγματοποιείται λόγω των επιπλοκών των ινομυωμάτων.
Συμπτώματα
Τα πιο συχνά συμπτώματα που προκαλούν τα ινομυώματα είναι:
–Παρατεταμένης διάρκειας περίοδοι, με πήγματα και κατά συνέπεια αναιμία, εύκολη κόπωση, ζαλάδα, νωθρότητα.
–Υπογονιμότητα. Τα ινομυώματα, ακόμα και τα μικρά σε μέγεθος, όταν ασκούν πίεση ή παραμορφώνουν την είσοδο της μήτρας (τράχηλος) ή τα στόμια των σαλπίγγων, εμποδίζουν την ομαλή δίοδο του σπέρματος προς τις σάλπιγγες όπου γίνεται η γονιμοποίηση.
–Συχνουρία, συχνές ουρολοιμώξεις, ακράτεια ούρων. Τα μεγάλα συνήθως σε μέγεθος ινομυώματα, ασκούν πίεση στην ουροδόχο κύστη που βρίσκεται σε άμεση επαφή με τη μήτρα, εμποδίζοντας την πλήρη διάτασή της και την ομαλή λειτουργία της.
–Αποβολές πρώτου τριμήνου κύησης: τα ινομυώματα που συνήθως καταλαμβάνουν χώρο στην κοιλότητα της μήτρας, εμποδίζουν την ομαλή εμφύτευση του εμβρύου στην εσωτερική επιφάνεια της μήτρας (ενδομήτριο).
Αντιμετώπιση
Τα ινομυώματα που έχουν αφαιρεθεί, δεν επανεμφανίζονται. Υπάρχει όμως περίπτωση κατά την επέμβαση να υπάρχουν ινομυώματα σε λανθάνουσα φάση, τα οποία δεν αφαιρούνται αρχικά λόγω του μικρού τους μεγέθους. Αυτά μπορεί να μεγαλώσουν και να χρειαστεί να αφαιρεθούν σε δεύτερο χρόνο.
Η μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων δεν απαιτεί χειρουργική αντιμετώπιση αλλά μια απλή υπερηχογραφική παρακολούθηση ανά διαστήματα που καθορίζει ο γυναικολόγος (συνήθως σε ετήσια βάση).
Αν χρειαστεί να αφαιρεθούν χειρουργικά, ο γιατρός σας θα κρίνει ποια είναι η ενδεδειγμένη μέθοδος (λαπαροσκοπικά, ρομποτικά, κλασσικά, επεμβατική υστεροσκόπηση).
Σε επιλεγμένες περιπτώσεις μπορεί να εφαρμοστεί η φαρμακευτική αντιμετώπιση και ο εμβολισμός.
