Όταν έρχεται η στιγμή του πρώτου απογαλακτισμού είναι καλό το μωρό να συνεχίσει να τρώει τροφές σε υγρή μορφή και να μην γίνεται ακόμα το πέρασμα σε στέρεη τροφή το οποίο όπως έχει αποδειχτεί είναι κοινωνικά και εμπορικά κατασκευασμένο. Το πεπτικό σύστημα του μωρού δεν είναι ικανό να απορροφήσει πιο σύνθετες από το βρεφικό γάλα τροφές, τουλάχιστον έως την ηλικία των δεκαεπτά εβδομάδων. Είναι σημαντικό λοιπόν οι πρώτες τροφές μετά το βρεφικό γάλα να είναι εύπεπτες και να μην προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις.
Τα καταλληλότερα πρώτα φρούτα είναι το μήλο, η μπανάνα και η παπάγια. Πρέπει όμως να είναι ώριμα με ωραία γεύση και όταν δίνονται υπό μορφή χυμού δεν είναι απαραίτητη η ύπαρξη μεγάλης ποσότητας του εκάστοτε φρούτου σε σχέση πάντα με το νερό. Π.χ. ένας φρεσκοστυμμένος χυμός πορτοκαλιού μπορεί να αραιωθεί σε τουλάχιστον πέντε μέρη δροσερού βρασμένου νερού. Οι αραιωμένοι χυμοί έχουν για τους ενήλικες πολύ ελαφριά γεύση, το μωρό όμως γεύεται τη γλυκιά γεύση τους επειδή δεν την έχει συνηθίσει.
Μερικές πρώτες γεύσεις βασισμένες σε φρούτα και λαχανικά μπορεί να είναι: α) το μήλο. 2 μέτρια ξεφλουδισμένα μήλα, χωρισμένα στη μέση με βγαλμένα τα κουκούτσια τροφές και κομμένα σε κομματάκια αποτελούν τη βάση για τη δημιουργία ενός υπέροχου πολτού. Εφόσον μαγειρευτούν σε χαμηλή φωτιά με 4 – 5 κουταλιές νερό, μαλακώσουν και πολτοποιηθούν, δημιουργούν ένα πολτό σε γρήγορο χρονικό διάστημα αλλά με τη φροντίδα και την απόλυτη προσοχή του γονιού προς το μωρό του. β) το καρότο, η γλυκοπατάτα, η παπάγια, η πατάτα, ακόμα και η κίτρινη κολοκύθα αποτελούν την ιδανική βάση για ένα σωστό διατροφικό ξεκίνημα.
Σταδιακά, όταν οι πρώτες γεύσεις γίνουν αποδεκτές και τρώγονται πλεόν με ευχαρίστηση ο γονιός μπορεί να κάνει ένα πέρασμα σε μια σειρά από συνταγές με λίγο πιο περίπλοκα συστατικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο “πουρές από καρότο και Αρακά”. Τα δύο τελευταία συστατικά έχουν πολύ γλυκιά γεύση που αρέσει στα παιδιά.
Το ίδιο ισχύει και στο δεύτερο στάδιο απογαλακτισμού καθώς και όταν το μωρό μπει στη νηπιακή ηλικία. Γενικά, το μωρό συνηθίζει από μικρό στην επιλογή του φαγητού. Μαθαίνει στο τι θα τρώει. Και σε αυτό το σημείο οι γονείς έχουν τεράστια συμβολή και ευθύνη. Ένα καλά οργανωμένο πρόγραμμα γευμάτων, στηριγμένο στη προσφορά πληθώρας θρεπτικών στοιχείων από τα πρώτα χρόνια ζωής του εξασφαλίζει τόσο τη σωστή ανάπτυξη του όσο και την ομαλή και όσο το δυνατόν λιγότερο “εκρηκτική” συνύπαρξη του στο οικογενειακό τραπέζι με το εκάστοτε φαγητό που αποτελεί επιλογή της οικογένειας του.
Τα καταλληλότερα πρώτα φρούτα είναι το μήλο, η μπανάνα και η παπάγια. Πρέπει όμως να είναι ώριμα με ωραία γεύση και όταν δίνονται υπό μορφή χυμού δεν είναι απαραίτητη η ύπαρξη μεγάλης ποσότητας του εκάστοτε φρούτου σε σχέση πάντα με το νερό. Π.χ. ένας φρεσκοστυμμένος χυμός πορτοκαλιού μπορεί να αραιωθεί σε τουλάχιστον πέντε μέρη δροσερού βρασμένου νερού. Οι αραιωμένοι χυμοί έχουν για τους ενήλικες πολύ ελαφριά γεύση, το μωρό όμως γεύεται τη γλυκιά γεύση τους επειδή δεν την έχει συνηθίσει.
Μερικές πρώτες γεύσεις βασισμένες σε φρούτα και λαχανικά μπορεί να είναι: α) το μήλο. 2 μέτρια ξεφλουδισμένα μήλα, χωρισμένα στη μέση με βγαλμένα τα κουκούτσια τροφές και κομμένα σε κομματάκια αποτελούν τη βάση για τη δημιουργία ενός υπέροχου πολτού. Εφόσον μαγειρευτούν σε χαμηλή φωτιά με 4 – 5 κουταλιές νερό, μαλακώσουν και πολτοποιηθούν, δημιουργούν ένα πολτό σε γρήγορο χρονικό διάστημα αλλά με τη φροντίδα και την απόλυτη προσοχή του γονιού προς το μωρό του. β) το καρότο, η γλυκοπατάτα, η παπάγια, η πατάτα, ακόμα και η κίτρινη κολοκύθα αποτελούν την ιδανική βάση για ένα σωστό διατροφικό ξεκίνημα.
Σταδιακά, όταν οι πρώτες γεύσεις γίνουν αποδεκτές και τρώγονται πλεόν με ευχαρίστηση ο γονιός μπορεί να κάνει ένα πέρασμα σε μια σειρά από συνταγές με λίγο πιο περίπλοκα συστατικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο “πουρές από καρότο και Αρακά”. Τα δύο τελευταία συστατικά έχουν πολύ γλυκιά γεύση που αρέσει στα παιδιά.
Το ίδιο ισχύει και στο δεύτερο στάδιο απογαλακτισμού καθώς και όταν το μωρό μπει στη νηπιακή ηλικία. Γενικά, το μωρό συνηθίζει από μικρό στην επιλογή του φαγητού. Μαθαίνει στο τι θα τρώει. Και σε αυτό το σημείο οι γονείς έχουν τεράστια συμβολή και ευθύνη. Ένα καλά οργανωμένο πρόγραμμα γευμάτων, στηριγμένο στη προσφορά πληθώρας θρεπτικών στοιχείων από τα πρώτα χρόνια ζωής του εξασφαλίζει τόσο τη σωστή ανάπτυξη του όσο και την ομαλή και όσο το δυνατόν λιγότερο “εκρηκτική” συνύπαρξη του στο οικογενειακό τραπέζι με το εκάστοτε φαγητό που αποτελεί επιλογή της οικογένειας του.
