Υπογλυκαιμικό σοκ (υπογλυκαιμία): Οι Πρώτες Βοήθειες για να το αντιμετωπίσουμε σωστά
Η υπογλυκαιμία ή υπογλυκαιμικό επεισόδιο είναι η κατάσταση κατά την οποία το επίπεδο της γλυκόζης στο αίμα (γνωστό και ως «ζάχαρο» του αίματος) πέφτει σε χαμηλά επίπεδα, κάτω από 4 mmol/l (72 mg/dl).
Αυτό συμβαίνει όταν στον οργανισμό υπάρχει περισσότερη ινσουλίνη απ” όση χρειάζεται, με αποτέλεσμα τα κύτταρα να μη βρίσκουν το απαραίτητο «καύσιμο» που χρειάζονται για να λειτουργήσουν σωστά.
Η υπογλυκαιμία δεν είναι πάθηση αλλά μία παθολογική κατάσταση που συνοδεύει ποικίλες παθήσεις από τις πιο καλοήθεις (π.χ. υπογλυκαιμία της νηστείας) μέχρι τις πιο κακοήθεις (π.χ. διάφοροι κακοήθεις όγκοι που εκκρίνουν ουσίες που προκαλούν υπογλυκαιμία).
Στην καθημερινή όμως πράξη η υπογλυκαιμία, στη συντριπτική της πλειοψηφία παρουσιάζεται σε άτομα που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη και τα οποία είτε κάνουν υπέρβαση της δόσεως της λαμβανόμενης ινσουλίνης ή των αντιδιαβητικών δισκίων είτε σε καθυστέρηση της λήψεως γεύματος είτε σε έντονη και ασυνήθιστη σωματική άσκηση.
Αν και σε κάθε άτομο οι βασικές ενδείξεις μπορεί να διαφέρουν – κυρίως ως προς την ένταση – δείτε ποια είναι τα κυριότερα προειδοποιητικά σημάδια:
– Σύγχυση
– Ζαλάδα
– Τρέμουλο
– Πείνα
– Πονοκέφαλος
– Νευρικότητα
– Ταχυπαλμία
– Εφίδρωση
Εάν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα, μια κρίση υπογλυκαιμίας μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επικίνδυνη, οδηγώντας ακόμη και στο κώμα.
Ποια είναι η σωστή αντιμετώπιση της υπογλυκαιμίας
Η υπογλυκαιμία αντιμετωπίζεται με τη χορήγηση γλυκόζης είτε υπό τη μορφή της ενδοφλέβιας χορήγησης (στις πιο βαριές περιπτώσεις) είτε υπό την μορφή σάκχαρης ή γλυκού (στις πιο ελαφριές περιπτώσεις).
Τα περισσότερα άτομα που πάσχουν από υπογλυκαιμία (κυρίως διαβητικοί) γνωρίζουν τα συμπτώματά της και τα αντιμετωπίζουν με τη λήψη μιας ή περισσοτέρων κουταλιών σάκχαρης ή ενός γλυκού ή μιας γλυκιάς πορτοκαλάδας.
Πολλά άτομα με συχνές κρίσεις υπογλυκαιμίας συνηθίζουν να κουβαλάνε στην τσέπη τους μερικές καραμέλες ή σοκολάτες ή ακόμη και φακελάκια με ζάχαρη.
Τι κάνουμε σε περιπτώσεις υπογλυκαιμικού επεισοδίου σε διαβητικό
Η διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί έχει να κάνει με τον έλεγχο των ζωτικών σημείων του νοσούντα (σφυγμοί, αναπνοή), όπως επίσης και με το να κληθεί ασθενοφόρο, για την έγκαιρη μεταφορά του ατόμου σε κάποιο ιατρικό κέντρο.
Αν πάλι ο ασθενής διατηρεί τις αισθήσεις του, τον βοηθάμε να καθίσει ή να ξαπλώσει και του δίνουμε ένα γλυκό ποτό, κομμάτια ζάχαρης, σοκολάτα ή κάποια άλλη γλυκιά τροφή. Αν η κατάστασή του βελτιωθεί γρήγορα, του δίνουμε περισσότερη γλυκιά τροφή και τον αφήνουμε να ξεκουραστεί έως ότου συνέλθει τελείως. Αν όμως δεν βελτιωθεί καθόλου, προσπαθούμε να αναζητήσουμε άλλες αιτίες που προκάλεσαν τη σύγχυση ή το τρέμουλο και τον φροντίζουμε όσο καλύτερα μπορούμε, μέχρι να εξεταστεί από γιατρό.
Η υπογλυκαιμία ή υπογλυκαιμικό επεισόδιο είναι η κατάσταση κατά την οποία το επίπεδο της γλυκόζης στο αίμα (γνωστό και ως «ζάχαρο» του αίματος) πέφτει σε χαμηλά επίπεδα, κάτω από 4 mmol/l (72 mg/dl).
Αυτό συμβαίνει όταν στον οργανισμό υπάρχει περισσότερη ινσουλίνη απ” όση χρειάζεται, με αποτέλεσμα τα κύτταρα να μη βρίσκουν το απαραίτητο «καύσιμο» που χρειάζονται για να λειτουργήσουν σωστά.
Η υπογλυκαιμία δεν είναι πάθηση αλλά μία παθολογική κατάσταση που συνοδεύει ποικίλες παθήσεις από τις πιο καλοήθεις (π.χ. υπογλυκαιμία της νηστείας) μέχρι τις πιο κακοήθεις (π.χ. διάφοροι κακοήθεις όγκοι που εκκρίνουν ουσίες που προκαλούν υπογλυκαιμία).
Στην καθημερινή όμως πράξη η υπογλυκαιμία, στη συντριπτική της πλειοψηφία παρουσιάζεται σε άτομα που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη και τα οποία είτε κάνουν υπέρβαση της δόσεως της λαμβανόμενης ινσουλίνης ή των αντιδιαβητικών δισκίων είτε σε καθυστέρηση της λήψεως γεύματος είτε σε έντονη και ασυνήθιστη σωματική άσκηση.
Αν και σε κάθε άτομο οι βασικές ενδείξεις μπορεί να διαφέρουν – κυρίως ως προς την ένταση – δείτε ποια είναι τα κυριότερα προειδοποιητικά σημάδια:
– Σύγχυση
– Ζαλάδα
– Τρέμουλο
– Πείνα
– Πονοκέφαλος
– Νευρικότητα
– Ταχυπαλμία
– Εφίδρωση
Εάν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα, μια κρίση υπογλυκαιμίας μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επικίνδυνη, οδηγώντας ακόμη και στο κώμα.
Ποια είναι η σωστή αντιμετώπιση της υπογλυκαιμίας
Η υπογλυκαιμία αντιμετωπίζεται με τη χορήγηση γλυκόζης είτε υπό τη μορφή της ενδοφλέβιας χορήγησης (στις πιο βαριές περιπτώσεις) είτε υπό την μορφή σάκχαρης ή γλυκού (στις πιο ελαφριές περιπτώσεις).
Τα περισσότερα άτομα που πάσχουν από υπογλυκαιμία (κυρίως διαβητικοί) γνωρίζουν τα συμπτώματά της και τα αντιμετωπίζουν με τη λήψη μιας ή περισσοτέρων κουταλιών σάκχαρης ή ενός γλυκού ή μιας γλυκιάς πορτοκαλάδας.
Πολλά άτομα με συχνές κρίσεις υπογλυκαιμίας συνηθίζουν να κουβαλάνε στην τσέπη τους μερικές καραμέλες ή σοκολάτες ή ακόμη και φακελάκια με ζάχαρη.
Τι κάνουμε σε περιπτώσεις υπογλυκαιμικού επεισοδίου σε διαβητικό
Η διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί έχει να κάνει με τον έλεγχο των ζωτικών σημείων του νοσούντα (σφυγμοί, αναπνοή), όπως επίσης και με το να κληθεί ασθενοφόρο, για την έγκαιρη μεταφορά του ατόμου σε κάποιο ιατρικό κέντρο.
Αν πάλι ο ασθενής διατηρεί τις αισθήσεις του, τον βοηθάμε να καθίσει ή να ξαπλώσει και του δίνουμε ένα γλυκό ποτό, κομμάτια ζάχαρης, σοκολάτα ή κάποια άλλη γλυκιά τροφή. Αν η κατάστασή του βελτιωθεί γρήγορα, του δίνουμε περισσότερη γλυκιά τροφή και τον αφήνουμε να ξεκουραστεί έως ότου συνέλθει τελείως. Αν όμως δεν βελτιωθεί καθόλου, προσπαθούμε να αναζητήσουμε άλλες αιτίες που προκάλεσαν τη σύγχυση ή το τρέμουλο και τον φροντίζουμε όσο καλύτερα μπορούμε, μέχρι να εξεταστεί από γιατρό.
