Οδηγώντας, θα συναντήσουμε διαφόρων ειδών επικίνδυνες καταστάσεις και κάποιες από αυτές θα οφείλονται στον καιρό. Στην Ελλάδα συνήθως ο καιρός είναι ήπιος, και γενικά είναι παραγνωρισμένος σαν κίνδυνος, αλλά υπάρχει μια καιρική κατάσταση, που θα την συναντήσουμε αρκετά συχνά, και η οποία μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνη. Μιά κατάσταση την οποίαν μάλιστα, οι περισσότεροι οδηγοί, δεν θα την θεωρούσαν καν, σαν έντονο καιρικό φαινόμενο ώστε να αυξήσουν την προσοχή τους ανάλογα.
Η Ομίχλη.
Η ομίχλη εμφανίζεται με μεγάλη ποικιλία πυκνότητας και περιορισμού ορατότητας. Εάν είναι ήπια, δεν υπάρχουν σοβαροί λόγοι ανησυχίας, μπορεί όμως πολύ γρήγορα να γίνει πυκνή, όποτε θα πρέπει να πάρουμε πολύ σοβαρά υπ’ όψιν μας τα παρακάτω.
• Ορατότητα – ταχύτητα - επιβράδυνση.
Η ομίχλη δημιουργεί χαμηλή ορατότητα. Μέσα στην ομίχλη έχουμε στερηθεί πολλών οπτικών ερεθισμάτων σημαντικών και αναγκαίων για την οδήγηση. Ο τρόπος που οδηγούμε πρέπει να προσαρμοσθεί ανάλογα. Το πρώτο και σημαντικότερο είναι η ταχύτητα μας.
Η ταχύτητα πρέπει να ρυθμίζεται έτσι ώστε να μπορούμε να σταματήσουμε εντελώς, μέσα στο διάστημα που μπορούμε να δούμε.
Κινούμενοι π.χ. με 130 ΧΑΩ, θα χρειαστούμε τουλάχιστον 100 μέτρα και 5,5'', για πλήρη στάση, επομένως πρέπει να βλέπουμε καθαρά στα 100 μέτρα, και 100 μέτρα είναι μία πολύ καλή ορατότητα για ομίχλη. Με μικρότερη ορατότητα, π.χ. 30-40 μέτρα, (μία συνηθισμένη τιμή για ομίχλη), η ταχύτητα δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 75 ΧΑΩ, με χρόνο σταματήματος τα 3,5''.
Ίσως κάποιοι σκεφτούν ότι,...οδηγώντας με 130 σε κανονικές συνθήκες ορατότητας, ποτέ δεν αφήνουμε 100 μέτρα από τον προηγούμενο, ακόμα και οι πιο προσεκτικοί, αφήνουν το πολύ 60-70 μέτρα, (τα γνωστά 2’’), τώρα τι άλλαξε; γιατί τώρα θέλουμε 5,5'' ; Αυτό που άλλαξε είναι ότι με καλές συνθήκες ορατότητας, παρακολουθούμε μεν τον αμέσως προηγούμενό μας στα 60 μέτρα (η και σε ακόμα λιγότερα), αλλά στην πραγματικότητα με την περιφερειακή όραση βλέπουμε πολύ πιο μακριά, συνήθως στα 300-500. Είμαστε λοιπόν προειδοποιημένοι για ότι ήδη συμβαίνει εμπρός μας, ειδικά εάν αυτό είναι κακό δηλαδή κάτι έξω από το συνηθισμένο.
Όταν όμως είμαστε μέσα σε ομίχλη, πρέπει πρώτα να δούμε το εμπόδιο και μετά να αρχίσουμε να σταματάμε, έχουμε λοιπόν μόνον τα μέτρα που βλέπουμε για να σταματήσουμε .
Επίσης προσέξτε πόσο λίγο φαίνονται τα αναμμένα φώτα του προπορευόμενου αυτοκινήτου και επίσης σημειώστε ότι παρά το ότι ήμασταν προειδοποιημένοι και δεν πηγαίναμε περισσότερο από 70 ΧΑΩ, στα διόδια, μόλις και προλάβαμε να σταματήσουμε.
Η ταχύτητα πρέπει να ελέγχεται με το ταχύμετρο.
Το να αποφασίσουμε με ποια ταχύτατα θα πρέπει να κινηθούμε είναι το πρώτο βήμα, το δεύτερο είναι να μπορέσουμε να κρατήσουμε την ταχύτητα σταθερή. Μετά από έρευνες, διαπιστώθηκε, ότι, οι οδηγοί έχουν γενικά την τάση να υποεκτιμούν την ταχύτητα τους (δηλαδή στην πραγματικότητα να τρέχουν περισσότερο από όσο νομίζουν), όταν στηρίζονται μόνον στα οπτικά ερεθίσματα.
Πρόσθετες μελέτες βρήκαν ότι, μέσα στην ομίχλη, οι οδηγοί υποεκτιμούν ακόμα περισσότερο την ταχύτητα τους, λόγω των λιγότερων οπτικών ερεθισμάτων και του χωρίς αντιθέσεις οπτικού πεδίου.
Υπάρχουν βέβαια και κάποιες άλλες μελέτες που μέτρησαν το αντίθετο, οπότε μέχρι να το ψάξουμε στην λεπτομέρειά του το θέμα, ένα λογικό συμπέρασμα είναι,
να συμβουλεύεστε το ταχύμετρο γιατί μόνον με αυτό είναι δυνατόν να κρατηθεί σωστά η επιλεγμένη ταχύτητα.
Τα μεγαλύτερα σε έκταση και ζημιές ατυχήματα σε ομίχλη οφείλονται στο ότι οι οδηγοί έχουν την κακή συνήθεια να κινούνται σε φάλαγγα.
Αποφύγετε πάση θυσία τον πειρασμό της κίνησης σε φάλαγγα.
Όταν η ορατότητα περιορίζεται, οι οδηγοί ασυναίσθητα τείνουν για βοήθεια πλησιάζοντας τον προπορευόμενο οδηγό. Εντούτοις, και η ορατότητα του προπορευόμενου είναι επίσης το ίδιο περιορισμένη.
Πρέπει από το προπορευόμενο όχημα να κρατιέται η απόσταση ασφαλείας που χρειάζεται ανάλογα με την ταχύτητα, και πρέπει η εκτίμηση αυτής της απόστασης να ελέγχεται και με κάποιον άλλο τρόπο εκτός από το μάτι.
Από σχετικές μελέτες και έρευνες βρέθηκε ότι μέσα σε ομίχλη οι οδηγοί έχουν την τάση να υπερεκτιμούν την απόσταση από το προπορευόμενο όχημα, (νομίζουν ότι είναι πιο μακριά), ειδικά όταν η εκτίμηση αυτή γίνεται μόνον από τα φώτα ομίχλης του προπορευόμενου. Βρέθηκε επίσης ότι εάν υπάρχουν δύο πίσω φώτα ομίχλης σε κάποια απόσταση μεταξύ τους, η εκτίμηση της απόστασης από τον ακολουθούντα, παραμένει μεν υπερεκτιμημένη, αλλά λιγότερο.
• Φώτα.
Είναι πάντα εξαιρετικά σημαντικό να ανάψουμε όλα τα φώτα ομίχλης. Εάν η ομίχλη είναι πολύ πυκνή ανάβουμε και τα φώτα διασταύρωσης (μεσαία). Αντισταθείτε στον πειρασμό να ανάψετε και τα φώτα πορείας (μεγάλα), απλά θα παρεμποδίσετε τους απέναντι να δουν, χωρίς εσείς να έχετε κανένα όφελος. Εάν η ομίχλη δεν είναι πολύ πυκνή το πίσω φως ομίχλης θα ζαλίσει τους επόμενους, κλείστε το.
• Εναλλακτικό σχέδιο
Εάν η ομίχλη γίνεται πραγματικά πολύ πυκνή, σκεφθείτε και σχεδιάστε να σταματήσετε, πάντοτε εκτός του οδοστρώματος, σε χώρο στάθμευσης ή ΣΕΑ, και όχι στο έρεισμα ή στην ΛΕΑ. Διαλέξετε μία έξοδο από τον αυτοκινητόδρομο και κάνετε ένα διάλειμμα. Μην σταματήσετε στο έρεισμα των εθνικών οδών. Εάν η ομίχλη είναι εξαιρετικά πυκνή, άλλοι οδηγοί μπορεί να έχουν δυσκολία να κρατηθούν μέσα στον δρόμο και να καταλήξουν στο έρεισμα ή την ΛΕΑ.
• Καθαρό τζάμι.
Η ομίχλη υπάρχει σε κρύες ή βροχερές συνθήκες. Προστατέψετε το μπροστινό τζάμι από το θάμπωμα και χρησιμοποιήστε και τους υαλοκαθαριστήρες. Χρειάζεστε την μεγαλύτερη δυνατή ορατότητα.
Η Ομίχλη.
Η ομίχλη εμφανίζεται με μεγάλη ποικιλία πυκνότητας και περιορισμού ορατότητας. Εάν είναι ήπια, δεν υπάρχουν σοβαροί λόγοι ανησυχίας, μπορεί όμως πολύ γρήγορα να γίνει πυκνή, όποτε θα πρέπει να πάρουμε πολύ σοβαρά υπ’ όψιν μας τα παρακάτω.
• Ορατότητα – ταχύτητα - επιβράδυνση.
Η ομίχλη δημιουργεί χαμηλή ορατότητα. Μέσα στην ομίχλη έχουμε στερηθεί πολλών οπτικών ερεθισμάτων σημαντικών και αναγκαίων για την οδήγηση. Ο τρόπος που οδηγούμε πρέπει να προσαρμοσθεί ανάλογα. Το πρώτο και σημαντικότερο είναι η ταχύτητα μας.
Η ταχύτητα πρέπει να ρυθμίζεται έτσι ώστε να μπορούμε να σταματήσουμε εντελώς, μέσα στο διάστημα που μπορούμε να δούμε.
Κινούμενοι π.χ. με 130 ΧΑΩ, θα χρειαστούμε τουλάχιστον 100 μέτρα και 5,5'', για πλήρη στάση, επομένως πρέπει να βλέπουμε καθαρά στα 100 μέτρα, και 100 μέτρα είναι μία πολύ καλή ορατότητα για ομίχλη. Με μικρότερη ορατότητα, π.χ. 30-40 μέτρα, (μία συνηθισμένη τιμή για ομίχλη), η ταχύτητα δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 75 ΧΑΩ, με χρόνο σταματήματος τα 3,5''.
Ίσως κάποιοι σκεφτούν ότι,...οδηγώντας με 130 σε κανονικές συνθήκες ορατότητας, ποτέ δεν αφήνουμε 100 μέτρα από τον προηγούμενο, ακόμα και οι πιο προσεκτικοί, αφήνουν το πολύ 60-70 μέτρα, (τα γνωστά 2’’), τώρα τι άλλαξε; γιατί τώρα θέλουμε 5,5'' ; Αυτό που άλλαξε είναι ότι με καλές συνθήκες ορατότητας, παρακολουθούμε μεν τον αμέσως προηγούμενό μας στα 60 μέτρα (η και σε ακόμα λιγότερα), αλλά στην πραγματικότητα με την περιφερειακή όραση βλέπουμε πολύ πιο μακριά, συνήθως στα 300-500. Είμαστε λοιπόν προειδοποιημένοι για ότι ήδη συμβαίνει εμπρός μας, ειδικά εάν αυτό είναι κακό δηλαδή κάτι έξω από το συνηθισμένο.
Όταν όμως είμαστε μέσα σε ομίχλη, πρέπει πρώτα να δούμε το εμπόδιο και μετά να αρχίσουμε να σταματάμε, έχουμε λοιπόν μόνον τα μέτρα που βλέπουμε για να σταματήσουμε .
Επίσης προσέξτε πόσο λίγο φαίνονται τα αναμμένα φώτα του προπορευόμενου αυτοκινήτου και επίσης σημειώστε ότι παρά το ότι ήμασταν προειδοποιημένοι και δεν πηγαίναμε περισσότερο από 70 ΧΑΩ, στα διόδια, μόλις και προλάβαμε να σταματήσουμε.
Η ταχύτητα πρέπει να ελέγχεται με το ταχύμετρο.
Το να αποφασίσουμε με ποια ταχύτατα θα πρέπει να κινηθούμε είναι το πρώτο βήμα, το δεύτερο είναι να μπορέσουμε να κρατήσουμε την ταχύτητα σταθερή. Μετά από έρευνες, διαπιστώθηκε, ότι, οι οδηγοί έχουν γενικά την τάση να υποεκτιμούν την ταχύτητα τους (δηλαδή στην πραγματικότητα να τρέχουν περισσότερο από όσο νομίζουν), όταν στηρίζονται μόνον στα οπτικά ερεθίσματα.
Πρόσθετες μελέτες βρήκαν ότι, μέσα στην ομίχλη, οι οδηγοί υποεκτιμούν ακόμα περισσότερο την ταχύτητα τους, λόγω των λιγότερων οπτικών ερεθισμάτων και του χωρίς αντιθέσεις οπτικού πεδίου.
Υπάρχουν βέβαια και κάποιες άλλες μελέτες που μέτρησαν το αντίθετο, οπότε μέχρι να το ψάξουμε στην λεπτομέρειά του το θέμα, ένα λογικό συμπέρασμα είναι,
να συμβουλεύεστε το ταχύμετρο γιατί μόνον με αυτό είναι δυνατόν να κρατηθεί σωστά η επιλεγμένη ταχύτητα.
Τα μεγαλύτερα σε έκταση και ζημιές ατυχήματα σε ομίχλη οφείλονται στο ότι οι οδηγοί έχουν την κακή συνήθεια να κινούνται σε φάλαγγα.
Αποφύγετε πάση θυσία τον πειρασμό της κίνησης σε φάλαγγα.
Όταν η ορατότητα περιορίζεται, οι οδηγοί ασυναίσθητα τείνουν για βοήθεια πλησιάζοντας τον προπορευόμενο οδηγό. Εντούτοις, και η ορατότητα του προπορευόμενου είναι επίσης το ίδιο περιορισμένη.
Πρέπει από το προπορευόμενο όχημα να κρατιέται η απόσταση ασφαλείας που χρειάζεται ανάλογα με την ταχύτητα, και πρέπει η εκτίμηση αυτής της απόστασης να ελέγχεται και με κάποιον άλλο τρόπο εκτός από το μάτι.
Από σχετικές μελέτες και έρευνες βρέθηκε ότι μέσα σε ομίχλη οι οδηγοί έχουν την τάση να υπερεκτιμούν την απόσταση από το προπορευόμενο όχημα, (νομίζουν ότι είναι πιο μακριά), ειδικά όταν η εκτίμηση αυτή γίνεται μόνον από τα φώτα ομίχλης του προπορευόμενου. Βρέθηκε επίσης ότι εάν υπάρχουν δύο πίσω φώτα ομίχλης σε κάποια απόσταση μεταξύ τους, η εκτίμηση της απόστασης από τον ακολουθούντα, παραμένει μεν υπερεκτιμημένη, αλλά λιγότερο.
• Φώτα.
Είναι πάντα εξαιρετικά σημαντικό να ανάψουμε όλα τα φώτα ομίχλης. Εάν η ομίχλη είναι πολύ πυκνή ανάβουμε και τα φώτα διασταύρωσης (μεσαία). Αντισταθείτε στον πειρασμό να ανάψετε και τα φώτα πορείας (μεγάλα), απλά θα παρεμποδίσετε τους απέναντι να δουν, χωρίς εσείς να έχετε κανένα όφελος. Εάν η ομίχλη δεν είναι πολύ πυκνή το πίσω φως ομίχλης θα ζαλίσει τους επόμενους, κλείστε το.
• Εναλλακτικό σχέδιο
Εάν η ομίχλη γίνεται πραγματικά πολύ πυκνή, σκεφθείτε και σχεδιάστε να σταματήσετε, πάντοτε εκτός του οδοστρώματος, σε χώρο στάθμευσης ή ΣΕΑ, και όχι στο έρεισμα ή στην ΛΕΑ. Διαλέξετε μία έξοδο από τον αυτοκινητόδρομο και κάνετε ένα διάλειμμα. Μην σταματήσετε στο έρεισμα των εθνικών οδών. Εάν η ομίχλη είναι εξαιρετικά πυκνή, άλλοι οδηγοί μπορεί να έχουν δυσκολία να κρατηθούν μέσα στον δρόμο και να καταλήξουν στο έρεισμα ή την ΛΕΑ.
• Καθαρό τζάμι.
Η ομίχλη υπάρχει σε κρύες ή βροχερές συνθήκες. Προστατέψετε το μπροστινό τζάμι από το θάμπωμα και χρησιμοποιήστε και τους υαλοκαθαριστήρες. Χρειάζεστε την μεγαλύτερη δυνατή ορατότητα.
