Ø Το αλκοόλ διατηρεί τη διαύγεια
H καθημερινή κατανάλωση αλκοόλ, αλλά με μέτρο, βοηθά τις γυναίκες να διατηρήσουν τις διανοητικές τους ικανότητες καθώς διανύουν την τρίτη ηλικία, σύμφωνα με την πλέον εκτενή μελέτη που έχει γίνει έως σήμερα, που διεξήχθη σε 12.480 γυναίκες ηλικίας 70 έως 81 ετών επί αρκετές δεκαετίες. Σύμφωνα με αυτή, οι γυναίκες που έπιναν ημερησίως ένα ποτηράκι κρασί, μπίρα ή ένα δυνατό αλκοολούχο ποτό για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια, διέτρεχαν 20% μικρότερο κίνδυνο να παρουσιάσουν μείωση των διανοητικών τους ικανοτήτων.
Ø Ορισμένες ουσίες της μπύρας ωφελούν τον ανθρώπινο οργανισμό
Το ερώτημα κατά πόσο η μπύρα μπορεί να έχει ευεργετικές επιδράσεις στην υγεία, έχει απασχολήσει και απασχολεί τόσο τους επιστήμονες όσο και το πλατύ κοινό.
Οι έρευνες που μέχρι σήμερα έδειξαν ότι η μέτρια κατανάλωση κρασιού βοηθούν την καρδία, εύλογα δημιουργούν το ερώτημα τι συμβαίνει με το άλλο δημοφιλές αλκοολούχο ποτό που είναι η μπύρα.
Την κατανάλωση μπύρας χωρίς αλκοόλ υποδεικνύουν τώρα οι επιστήμονες ως πιθανό σύμμαχο στη μάχη εναντίον του καρκίνου. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν Ιάπωνες μελετητές, έπειτα από μια σειρά δοκιμών σε ποντίκια. Συγκεκριμένα, σε 'κεινα από τα πειραματόζωα που δόθηκε μη αλκοολούχος μπύρα, η έκθεση σε καρκινογόνα χημικά προκάλεσε μικρότερες κατά 85% βλάβες σε ζωτικά όργανα, όπως το συκώτι, οι πνεύμονες και τα νεφρά, απ' ότι εκείνα στα οποία δε χορηγήθηκε. Την έρευνα πραγματοποίησε ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο Οκαγιάμα της Ιαπωνίας, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι το συγκεκριμένο ποτό περιέχει χημικές ενώσεις, που εμποδίζουν την ανάπτυξη καρκινογενέσεων. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν επιβεβαιώνεται για τη μπύρα, που περιέχει αλκοόλ.
Προβληματισμός κι επιφυλάξεις
Οι Ιάπωνες επιστήμονες αποδύονται τώρα στην ανακάλυψη των συστατικών εκείνων, που δίνουν στη μη αλκοολούχο μπύρα τις ευεργετικές αυτές ιδιότητες, ώστε στη συνέχεια να προστεθούν σε άλλα φαγητά ή ποτά. Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα ιατρικά στοιχεία, το αλκοόλ ευθύνεται για το 6% των περιστατικών με καρκίνο στις δυτικές κοινωνίες.
Ωστόσο, τα πορίσματα της νέας αυτής έρευνας φέρνουν διχογνωμίες στον επιστημονικό κόσμο. Βρετανοί επιστήμονες επισημαίνουν, ότι χρειάζεται περαιτέρω μελέτη επί των αποτελεσμάτων. Ακόμη, προειδοποιούν, ότι τα αποτελέσματα ακόμη κι αν είναι αληθινά δεν πρέπει να μεταφραστούν ως έναυσμα για αύξηση της κατανάλωσης της μπύρας.
Μάλιστα, η Δρ Λέσλι Γουόκερ διευθύντρια του βρετανικού Κέντρου Πληροφοριών για τον Καρκίνο, τονίζει, ότι έτσι κι αλλιώς υπάρχει μια πληθώρα συστατικών-συμμάχων κατά του καρκίνου, που παίρνουμε μέσα από τη διατροφή καταναλώνοντας κυρίως φρούτα και λαχανικά. "'Άρα το συμπέρασμα, ότι η μπύρα χωρίς αλκοόλ, που έτσι κι αλλιώς αποτελεί μια ένωση θρεπτικών συστατικών, έχει αντικαρκινικές ιδιότητες δεν αποτελεί μια εξαιρετικά σημαντική ανακάλυψη" δηλώνει η ίδια χαρακτηριστικά. Επιπλέον, η πραγματοποίησή της σε ποντίκια κάνει ακόμη πιο δύσκολη τη χρήση των πορισμάτων για τα ανθρώπινα δεδομένα.
Πειράματα σε ανθρώπινο οργανισμό
Η μέτρια κατανάλωση μπύρας ορίζεται ως η πρόσληψη 30 γραμμαρίων αλκοόλης για τους άνδρες και 20 γραμμαρίων αλκοόλης για τις γυναίκες. Ένα ποτήρι μπύρας περιέχει συνήθως από 10 έως 12 γραμμάρια αλκοόλης.
Οι επιστήμονες εξέτασαν τις μεταβολές που συνέβαιναν σε 3 ορμόνες εθελοντών που κατανάλωναν μέτρια ποσότητα μπύρας καθημερινά. Οι εθελοντές ήσαν 9 γυναίκες που έφθασαν στην εμμηνόπαυση και 10 μεσήλικες άνδρες.
Οι 3 ορμόνες που μελετήθηκαν ήσαν η θειική διυδροεπιανδροστερόνη (DHEAS), η τεστοστερόνη και η οιστραδιόλη.
Τα αποτελέσματα των μετρήσεων έδειξαν ότι η τακτική μέτρια κατανάλωση μπύρας αυξάνει τη συγκέντρωση της DHEAS στο αίμα και στα δύο φύλα.
Στους άνδρες μειώνει τη συγκέντρωση της τεστοστερόνης. Όσον αφορά την οιστραδιόλη δεν την επηρεάζει καθόλου.
Τα αποτελέσματα αυτά είναι πολύ ενδιαφέροντα διότι είναι γνωστό ότι η DHEAS θεωρείται ότι προστατεύει από την αθηροσκλήρυνση.
Ø Ένα ή δύο ποτά, κάθε μέρα, μειώνουν τον κίνδυνο διαβήτη στους άνδρες
Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι η μέτρια και τακτική κατανάλωση μικρών ποσοτήτων αλκοόλ είχε ευεργετικά αποτελέσματα για την υγεία της καρδίας και των αγγείων μας.
Τώρα νέα τεκμηριωμένα επιδημιολογικά δεδομένα δείχνουν ότι η ευεργετική δράση της μέτριας ή μικρής κατανάλωσης αλκοόλης επεκτείνεται και στην πρόληψη άλλων σοβαρών και πολύ διαδεδομένων ασθενειών όπως ο διαβήτης τύπου 2.
Σε αντίθεση με το τσιγάρο, για το οποίο γνωρίζουμε ότι έστω και ένα την ημέρα είναι βλαβερό, στην περίπτωση του ποτού, αποδεικνύεται ότι μια μέτρια ή ακόμη μικρή καθημερινή κατανάλωση είναι ευεργετική για την υγεία.
Εδώ θα ήταν παράληψή μας να μην αναφέρουμε ότι στην περίπτωση του τσιγάρου, φαίνεται πλέον ξεκάθαρα ότι ακόμη και το παθητικό κάπνισμα, ο καπνός δηλαδή που υποχρεωνόμαστε να εισπνέουμε όταν άλλοι καπνίζουν κοντά μας, μπορεί να έχει δηλητηριώδη αποτελέσματα στον οργανισμό μας.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα που έγινε από γιατρούς στη Βοστόνη και στο Σίδνεϋ, μελέτησε 46.892 άνδρες επαγγελματίες για μια περίοδο 12 ετών. Οι άνδρες αυτοί κάθε δύο χρόνια απαντούσαν ένα ειδικό ερωτηματολόγιο για τις συνήθειές τους και την κατάσταση της υγείας τους όπως αυτή εξελισσόταν διαχρονικά.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι άνδρες οι οποίοι κατανάλωναν από 15 έως 19 γραμμάρια αλκοόλης, καθημερινά είχαν 36% λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν διαβήτη τύπου 2 σε σύγκριση με τους άνδρες οι οποίοι έπιναν λιγότερο ή καθόλου. Τα ευρήματά τους έδειξαν ότι δεν έπαιζε ρόλο τι είδος ποτού έπαιρναν, δηλαδή εάν αυτό ήταν μπύρα, κρασί ή άλλο οινοπνευματώδες ποτό.
Εκείνοι οι οποίοι έπιναν μεγαλύτερες ποσότητες αλκοόλης, δηλαδή από 50 γραμμάρια και περισσότερο, είχαν λίγο μικρότερο κίνδυνο για διαβήτη με 39% λιγότερες πιθανότητες για να παρουσιάσουν την ασθένεια. Αυτό δείχνει τουλάχιστο εκ πρώτης όψεως ότι όσο περισσότερο έπιναν κάποιοι, τόσο μικρότερος ήταν ο κίνδυνος τους.
Αυτό το τελευταίο δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό διότι κατ΄ αρχή ο αριθμός των ατόμων που έπαιρναν τέτοια ποσότητα αλκοόλ στη μελέτη ήταν μικρός και έτσι δεν μπορούν να βγουν σωστά συμπεράσματα. Επιπρόσθετα από ένα σημείο και μετά η ψηλή κατανάλωση αλκοόλ για τον οργανισμό έχει αρνητικές δηλητηριώδεις επιδράσεις.
Για να αντιληφθούμε καλύτερα τα μεγέθη, να αναφέρουμε ότι 50 γραμμάρια αλκοόλης αντιστοιχούν με 3 ή 4 τενεκεδάκια της μπύρας των 12 ουγκιών, ή με 3 ή 4 ποτήρια κρασιού των 5 ουγκιών ή 3 με 4 τέσσερις δόσεις ενός δυνατότερου οινοπνευματώδους ποτού ή λικέρ.
Να υπενθυμίσουμε ότι στην έρευνα αυτή, οι άνδρες που έδειξαν ότι είχαν κατά 36% λιγότερο κίνδυνο για διαβήτη ήσαν αυτοί με μέτρια κατανάλωση αλκοόλης, δηλαδή αυτοί που έπαιρναν καθημερινά από 15 έως 29 γραμμάρια αλκοόλης (δηλαδή κατά προσέγγιση από 1 έως 2 τενεκεδάκια της μπύρας των 12 ουγκιών ή 1 έως 2 ποτήρια κρασιού των 5 ουγκιών ή μία έως δύο δόσεις ενός δυνατότερου οινοπνευματώδους ποτού ή λικέρ).
Επίσης ακόμη ένα σημαντικό αποτέλεσμα της έρευνας ήταν ότι οι άνδρες που έπιναν έστω και ελάχιστες ποσότητες είχαν και αυτοί ευεργετικά αποτελέσματα εάν έπαιρναν τις μικρές ποσότητες αλκοόλης για 5 ημέρες της εβδομάδας.
Ø Το κόκκινο κρασί και η πρόληψη του καρκίνου
Το κόκκινο κρασί είναι μια πλούσια πηγή βιολογικά ενεργών φυτοχημικών ουσιών, οι οποίες περιέχονται μέσα στα φυτά.
Ιδιαίτερα το κρασί, περιέχει αξιόλογες ποσότητες πολυφαινολών μέσα στις οποίες περιλαμβάνονται οι κατεχίνες και η ρεσβερατρόλη. Η ρεσβερατρόλη και οι κατεχίνες έχουν αντί-οξειδωτικές και αντικαρκινικές ιδιότητες.
Τι είναι οι πολυφαινόλες και πως δρουν προληπτικά εναντίον του καρκίνου;
Οι πολυφαινόλες είναι αντί-οξειδωτικές φυτοχημικές ενώσεις που βρίσκονται μέσα στη φλούδα και στα κουκούτσια των σταφυλιών. Όταν κατασκευάζεται κρασί από τα σταφύλια, η αλκοόλη που δημιουργείται από τη ζύμωση, διαλύει τις πολυφαινόλες που περιέχονται μέσα στη φλούδα και στα κουκούτσια των σταφυλιών.
Το κόκκινο κρασί περιέχει περισσότερες πολυφαινόλες παρά το άσπρο κρασί, διότι η κατασκευή άσπρου κρασιού επιβάλλει την αφαίρεση της φλούδας των σταφυλιών μετά το λιώσιμο. Οι φαινόλες στο κόκκινο κρασί περιλαμβάνουν τις κατεχίνες, τις επικατεχίνες και το gallic acid.
Έρευνες έχουν δείξει ότι οι πολυφαινόλες έχουν αντί-οξειδωτικές ιδιότητες. Οι αντί-οξειδωτικές ουσίες έχουν την ιδιότητα να προστατεύουν τα κύτταρα του οργανισμού από βλάβες που υφίστανται από τις κανονικές αντιδράσεις του μεταβολισμού. Κατά τις διαδικασίες αυτές απελευθερώνονται ελεύθερες ρίζες οξυγόνου, οι οποίες οξειδώνουν και έτσι βλάπτουν το DNA, τις μεμβράνες και τις πρωτεΐνες των κυττάρων.
Οι βλάβες που υφίστανται τα κύτταρα του οργανισμού λόγω της οξείδωσης από τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου που δημιουργούνται από το μεταβολισμό, έχουν θεωρηθεί ότι εμπλέκονται στη γένεση του καρκίνου.
Έρευνες που έχουν γίνει σχετικά με τις αντί-οξειδωτικές ουσίες που περιέχονται μέσα στο κρασί, έδειξαν ότι μπορούν να βοηθήσουν στην καταστολή της γένεσης ορισμένων καρκίνων.
Τι είναι η ρεσβερατρόλη και πως δρα προληπτικά εναντίον του καρκίνου;
Η ρεσβερατρόλη είναι ένας τύπος πολυφαινόλης που ονομάζεται φυτοαλεξίνη. Είναι μια κατηγορία χημικών ενώσεων που ο ρόλος τους είναι να προστατεύουν τα φυτά από τις ασθένειες.
Τα φυτά όταν δεχθούν επιθέσεις από μύκητες ή άλλα μικρόβια, όταν υποστούν οποιασδήποτε μορφής ζημιά, στρες ή ακόμη σε μια προσπάθεια να εξουδετερώσουν τις νοσηρές επιδράσεις της υπεριώδους ακτινοβολίας, παράγουν για να προστατευθούν τη ρεσβερατρόλη.
Το κόκκινο κρασί περιέχει ψηλές ποσότητες ρεσβερατρόλης όπως επίσης τα σταφύλια, τα βατόμουρα, τα φιστίκια και άλλα φυτά.
Σε πειράματα σε ζώα, η ρεσβερατρόλη φάνηκε ότι μειώνει τη συχνότητα του καρκίνου διότι παρεμβαίνει σε διάφορα στάδια της γένεσης του καρκίνου καταστέλλοντας την καρκινοποίηση κυττάρων.
Η ρεσβερατρόλη, εκτός από την αντί-οξειδωτική της δράση, καταστέλλει και μεγάλο φάσμα καρκίνων, τουλάχιστο στο επίπεδο που μπορεί να ερευνηθεί σε καλλιέργειες κυττάρων στο εργαστήριο. Υπάρχουν επίσης στοιχεία που δείχνουν ότι μειώνει τη φλεγμονή, μειώνει τη σύνθεση πρωτεϊνών (NF kappa B), που παράγονται από το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού όταν αυτός δέχεται επίθεση. Η πρωτεΐνη NF kappa B εμπλέκεται στην ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων και των μεταστάσεων.
Τι έχουν δείξει μέχρι σήμερα οι έρευνες για το κόκκινο κρασί;
Μέχρι σήμερα έχουν γίνει έρευνες, σε καλλιέργειες κυττάρων και σε πειραματόζωα, που αφορούσαν τις επιδράσεις του κόκκινου κρασιού σε διάφορους τύπους καρκίνου όπως για παράδειγμα καρκίνο του μαστού, λευχαιμία, προστάτη και καρκίνους του δέρματος. Οι έρευνες συνεχίζονται για τις προληπτικές δράσεις της ρεσβερατρόλης εναντίον του καρκίνου.
Πρόσφατα αποτελέσματα από έρευνες που έγιναν σε ζώα, έδειξαν ότι η αντί-φλεγμονώδης ιδιότητα της ρεσβερατρόλης, πιθανόν να είναι ένας αποτελεσματικός παράγοντας για την χημειοπροφύλαξη σε στάδια της γένεσης, δημιουργίας, προώθησης και εξάπλωσης του καρκίνου.
Τελειώνοντας, θα πρέπει να τονίσουμε ότι βρισκόμαστε μόνο στα αρχικά στάδια των ερευνών που αφορούν τη διακρίβωση των σχέσεων της κατανάλωσης κόκκινου κρασιού και καρκίνου στον άνθρωπο.
Δεν πρέπει επίσης να ξεχνούμε ότι η υπερβολική κατανάλωση και κατάχρηση του αλκοόλ, μπορεί να έχει αντίθετα αποτελέσματα και να οδηγήσει στην δημιουργία ορισμένων καρκίνων όπως για παράδειγμα καρκίνο του ήπατος.
Σήμερα όλο και περισσότερα στοιχεία συνηγορούν στο γεγονός ότι οι ευεργετικές δράσεις του κρασιού, οφείλονται όχι στο αλκοόλ που περιέχει αλλά στα μη αλκοολούχα συστατικά του, που προέρχονται από τα σταφύλια.
