Η όλη διαδικασία χωρίζεται σε 3 φάσεις:
Α) ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ: Αύξηση των εκκρίσεων του προστάτη και των σπερματοδόχων κύστεων.
Β) ΕΚΡΟΗ: Το σπέρμα έρχεται στην οπίσθια ουρήθρα και με ένα ειδικό αντανακλαστικό μηχανισμό εμποδίζεται η είσοδος στην ουροδόχο κύστη.
Γ) ΕΚΣΠΕΡΜΑΤΙΣΗ: Εξοδος του σπέρματος από την ουρήθρα.
Με βάση τα παραπάνω οι διαταραχές οι οποίες είναι δυνατόν να προκύψουν είναι οι ακόλουθες:
1) Παλίνδρομη εκσπερμάτιση (το σπέρμα έρχεται στην ουροδόχο κύστη αντί να εξέλθει από την ουρήθρα).
2) Πρόωρη εκσπερμάτιση
3) Καθυστερημένη εκσπερμάτιση
4) Ελλειψη εκσπερμάτισης
5) Επώδυνη εκσπερμάτιση
6) Αιμοσπερμία (ύπαρξη αίματος στο σπέρμα)
Η πρόωρη εκσπερμάτιση είναι ένα πρόβλημα το οποίο απασχολεί μεγάλον αριθμό ανδρών (το 30% σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες) και για το οποίο έχουν δοθεί κατά καιρούς διάφοροι ορισμοί. Σύμφωνα με τον πιο πρόσφατο ορισμό είναι η μόνιμη ή υποτροπιάζουσα εκσπερμάτιση πριν ή λίγο μετά την είσοδο στον κόλπο και σίγουρα νωρίτερα από την επιθυμία του ατόμου.
Είναι μια διαταραχή η οποία προκαλεί σημαντικό stress στον άνδρα και μπορεί να είναι αιτία σημαντικών αναταράξεων στις σχέσεις με τη σύντροφο. Ο ιατρός θα πρέπει κατά τη διάγνωση να λαμβάνει πάντα υπόψη του διάφορους παράγοντες όπως το νεαρό της ηλικίας, μια καινούργια σύντροφος ή και η συχνότητα της σεξουαλικής πράξης που μπορούν να επηρεάσουν τον χρόνο της εκσπερμάτισης. Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι μερικές φορές άνδρες που πάσχουν από στυτική δυσλειτουργία είναι πιθανόν να παρουσιάσουν και πρόωρη εκσπερμάτιση, διότι βιάζονται να ολοκληρώσουν πριν να χάσουν τη στύση τους.
Τα αίτια της πρόωρης εκσπερμάτισης μπορεί να είναι είτε οργανικά (προστατίτιδες, ουρηθρίτιδες, βραχύς χαλινός, νευρολογικές παθήσεις, χρήση ουσιών) είτε ψυχογενή. Επίσης πρέπει να διακρίνουμε τους πάσχοντες σε αυτούς που παρουσιάζουν το πρόβλημα από την αρχή της σεξουαλικής τους ζωής και σε αυτούς που το παρουσιάζουν αργότερα, έπειτα από ένα διάστημα φυσιολογικών σεξουαλικών σχέσεων. Μια άλλη αναγκαία διάκριση είναι ανάμεσα σε εκείνους που έχουν σε όλες τις σεξουαλικές πράξεις αυτό το χαρακτηριστικό και σε εκείνους που το παρουσιάζουν κατά καιρούς.
Με βάση τη βαρύτητα η πρόωρη εκσπερμάτιση μπορεί να ταξινομηθεί σε:
Σοβαρή: εκσπερμάτιση μέσα σε 15 δευτερόλεπτα ή σε 3 κολπικές κινήσεις
Μέτρια: εκσπερμάτιση μέσα σε 15-30 δευτερόλεπτα ή σε 8 κολπικές κινήσεις
Ελαφριά: εκσπερμάτιση μέσα σε 60-120 δευτερόλεπτα ή σε 10 κολπικές κινήσεις.
Η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία. Στις ψυχογενείς μορφές υπάρχουν διάφορες τεχνικές όπως η «SQUΕΕΖΕ ΤΕCΗΝΙQUΕ» και «SΕΜΑΝS ΜΑΝΕUVΕR», καθώς και άλλες μορφές σεξοθεραπείας. Στις δευτεροπαθείς οργανικές μορφές αντιμετωπίζουμε το αίτιο (π.χ. θεραπεία της προστατίτιδας). Στις πρωτοπαθείς μορφές αγνώστου αιτιολογίας έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορες θεραπείες όπως τοπική χρήση αναισθητικών αλοιφών, χρήση προφυλακτικών με επιβραδυντικό υγρό κ.ά.
Σήμερα στις περιπτώσεις αυτές χρησιμοποιούμε μικρές δόσεις αντικαταθλιπτικών φαρμάκων οι οποίες καθυστερούν αποτελεσματικά την εκσπερμάτιση.
Α) ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ: Αύξηση των εκκρίσεων του προστάτη και των σπερματοδόχων κύστεων.
Β) ΕΚΡΟΗ: Το σπέρμα έρχεται στην οπίσθια ουρήθρα και με ένα ειδικό αντανακλαστικό μηχανισμό εμποδίζεται η είσοδος στην ουροδόχο κύστη.
Γ) ΕΚΣΠΕΡΜΑΤΙΣΗ: Εξοδος του σπέρματος από την ουρήθρα.
Με βάση τα παραπάνω οι διαταραχές οι οποίες είναι δυνατόν να προκύψουν είναι οι ακόλουθες:
1) Παλίνδρομη εκσπερμάτιση (το σπέρμα έρχεται στην ουροδόχο κύστη αντί να εξέλθει από την ουρήθρα).
2) Πρόωρη εκσπερμάτιση
3) Καθυστερημένη εκσπερμάτιση
4) Ελλειψη εκσπερμάτισης
5) Επώδυνη εκσπερμάτιση
6) Αιμοσπερμία (ύπαρξη αίματος στο σπέρμα)
Η πρόωρη εκσπερμάτιση είναι ένα πρόβλημα το οποίο απασχολεί μεγάλον αριθμό ανδρών (το 30% σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες) και για το οποίο έχουν δοθεί κατά καιρούς διάφοροι ορισμοί. Σύμφωνα με τον πιο πρόσφατο ορισμό είναι η μόνιμη ή υποτροπιάζουσα εκσπερμάτιση πριν ή λίγο μετά την είσοδο στον κόλπο και σίγουρα νωρίτερα από την επιθυμία του ατόμου.
Είναι μια διαταραχή η οποία προκαλεί σημαντικό stress στον άνδρα και μπορεί να είναι αιτία σημαντικών αναταράξεων στις σχέσεις με τη σύντροφο. Ο ιατρός θα πρέπει κατά τη διάγνωση να λαμβάνει πάντα υπόψη του διάφορους παράγοντες όπως το νεαρό της ηλικίας, μια καινούργια σύντροφος ή και η συχνότητα της σεξουαλικής πράξης που μπορούν να επηρεάσουν τον χρόνο της εκσπερμάτισης. Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι μερικές φορές άνδρες που πάσχουν από στυτική δυσλειτουργία είναι πιθανόν να παρουσιάσουν και πρόωρη εκσπερμάτιση, διότι βιάζονται να ολοκληρώσουν πριν να χάσουν τη στύση τους.
Τα αίτια της πρόωρης εκσπερμάτισης μπορεί να είναι είτε οργανικά (προστατίτιδες, ουρηθρίτιδες, βραχύς χαλινός, νευρολογικές παθήσεις, χρήση ουσιών) είτε ψυχογενή. Επίσης πρέπει να διακρίνουμε τους πάσχοντες σε αυτούς που παρουσιάζουν το πρόβλημα από την αρχή της σεξουαλικής τους ζωής και σε αυτούς που το παρουσιάζουν αργότερα, έπειτα από ένα διάστημα φυσιολογικών σεξουαλικών σχέσεων. Μια άλλη αναγκαία διάκριση είναι ανάμεσα σε εκείνους που έχουν σε όλες τις σεξουαλικές πράξεις αυτό το χαρακτηριστικό και σε εκείνους που το παρουσιάζουν κατά καιρούς.
Με βάση τη βαρύτητα η πρόωρη εκσπερμάτιση μπορεί να ταξινομηθεί σε:
Σοβαρή: εκσπερμάτιση μέσα σε 15 δευτερόλεπτα ή σε 3 κολπικές κινήσεις
Μέτρια: εκσπερμάτιση μέσα σε 15-30 δευτερόλεπτα ή σε 8 κολπικές κινήσεις
Ελαφριά: εκσπερμάτιση μέσα σε 60-120 δευτερόλεπτα ή σε 10 κολπικές κινήσεις.
Η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία. Στις ψυχογενείς μορφές υπάρχουν διάφορες τεχνικές όπως η «SQUΕΕΖΕ ΤΕCΗΝΙQUΕ» και «SΕΜΑΝS ΜΑΝΕUVΕR», καθώς και άλλες μορφές σεξοθεραπείας. Στις δευτεροπαθείς οργανικές μορφές αντιμετωπίζουμε το αίτιο (π.χ. θεραπεία της προστατίτιδας). Στις πρωτοπαθείς μορφές αγνώστου αιτιολογίας έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορες θεραπείες όπως τοπική χρήση αναισθητικών αλοιφών, χρήση προφυλακτικών με επιβραδυντικό υγρό κ.ά.
Σήμερα στις περιπτώσεις αυτές χρησιμοποιούμε μικρές δόσεις αντικαταθλιπτικών φαρμάκων οι οποίες καθυστερούν αποτελεσματικά την εκσπερμάτιση.
