Οι διαταραχές στην ικανότητα του αίματος να πήζει συχνά μένουν αδιάγνωστες στις γυναίκες, προειδοποιεί ομάδα Αμερικανών επιστημόνων, οι οποίοι κατάρτισαν έναν κατάλογο με ύποπτα συμπτώματα. Ο κατάλογος αυτός, που δημοσιεύεται online στην «Αμερικανική Επιθεώρηση Μαιευτικής και Γυναικολογίας», δεν απευθύνεται μόνο στους γιατρούς.
«Οι γυναίκες με πολύ μεγάλη απώλεια αίματος κατά την έμμηνο ρύση πρέπει να έχουν στον νου τους τα συμπτώματα που παραθέτουμε, διότι περίπου το 25% από αυτές θα έχει κάποια αδιάγνωστη διαταραχή στην πηκτικότητα του αίματος», λέει η επικεφαλής συγγραφέας των οδηγιών δρ Άντρα Τζέιμς, επίκουρη καθηγήτρια Μαιευτικής - Γυναικολογίας στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Ντιουκ.
«Η μεγάλη αιμορραγία δεν πρέπει να αγνοείται. Όταν το αίμα μιας γυναίκας δεν πήζει φυσιολογικά, η πιο προφανής ένδειξη αυτού είναι η μεγάλη αιμορραγία κατά την περίοδο».
Σε πολλές περιπτώσεις, όμως, οι γιατροί δεν υποψιάζονται ότι κάτι δεν πάει καλά με το αίμα της. «Άλλοτε σκέφτονται ότι η αιτία είναι ορμονική, άλλοτε ότι έχει ινομυώματα», προσθέτει η δρ Τζέιμς. «Κάποιες φορές συνιστούν ακόμα και αφαίρεση της μήτρας ή αποδίδουν την αιμορραγία σε κάποιο άλλο γυναικολογικό αίτιο, όταν στην πραγματικότητα το πρόβλημα είναι κάποια διαταραχή στην πηκτικότητα του αίματος».
Η δρ Τζέιμς και οι συνεργάτες της συνιστούν σε γιατρούς και γυναίκες να έχουν κατά νου τα εξής:
* Προσωπικό ιστορικό μεγάλης απώλειας αίματος κατά την έμμηνο ρύση.
* Διαταραχές αίματος μεταξύ των μελών της οικογένειας.
* Μώλωπες στο δέρμα παρ' ότι δεν θυμούνται να έχουν τραυματιστεί.
* Απώλεια αίματος για περισσότερο από 5 λεπτά με μια μικρή πληγή.
* Υπερβολική ή παρατεταμένη αιμορραγία έπειτα από εξαγωγή δοντιού.
* Απώλεια αίματος σε εγχείρηση μεγαλύτερη από την αναμενόμενη.
* Αιμορραγία που χρειάστηκε μετάγγιση αίματος.
* Αιμορραγία έπειτα από φυσιολογικό τοκετό, η οποία εκδηλώνεται τις μέρες έπειτα από αυτόν.
Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ
«Οι γυναίκες με πολύ μεγάλη απώλεια αίματος κατά την έμμηνο ρύση πρέπει να έχουν στον νου τους τα συμπτώματα που παραθέτουμε, διότι περίπου το 25% από αυτές θα έχει κάποια αδιάγνωστη διαταραχή στην πηκτικότητα του αίματος», λέει η επικεφαλής συγγραφέας των οδηγιών δρ Άντρα Τζέιμς, επίκουρη καθηγήτρια Μαιευτικής - Γυναικολογίας στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Ντιουκ.
«Η μεγάλη αιμορραγία δεν πρέπει να αγνοείται. Όταν το αίμα μιας γυναίκας δεν πήζει φυσιολογικά, η πιο προφανής ένδειξη αυτού είναι η μεγάλη αιμορραγία κατά την περίοδο».
Σε πολλές περιπτώσεις, όμως, οι γιατροί δεν υποψιάζονται ότι κάτι δεν πάει καλά με το αίμα της. «Άλλοτε σκέφτονται ότι η αιτία είναι ορμονική, άλλοτε ότι έχει ινομυώματα», προσθέτει η δρ Τζέιμς. «Κάποιες φορές συνιστούν ακόμα και αφαίρεση της μήτρας ή αποδίδουν την αιμορραγία σε κάποιο άλλο γυναικολογικό αίτιο, όταν στην πραγματικότητα το πρόβλημα είναι κάποια διαταραχή στην πηκτικότητα του αίματος».
Η δρ Τζέιμς και οι συνεργάτες της συνιστούν σε γιατρούς και γυναίκες να έχουν κατά νου τα εξής:
* Προσωπικό ιστορικό μεγάλης απώλειας αίματος κατά την έμμηνο ρύση.
* Διαταραχές αίματος μεταξύ των μελών της οικογένειας.
* Μώλωπες στο δέρμα παρ' ότι δεν θυμούνται να έχουν τραυματιστεί.
* Απώλεια αίματος για περισσότερο από 5 λεπτά με μια μικρή πληγή.
* Υπερβολική ή παρατεταμένη αιμορραγία έπειτα από εξαγωγή δοντιού.
* Απώλεια αίματος σε εγχείρηση μεγαλύτερη από την αναμενόμενη.
* Αιμορραγία που χρειάστηκε μετάγγιση αίματος.
* Αιμορραγία έπειτα από φυσιολογικό τοκετό, η οποία εκδηλώνεται τις μέρες έπειτα από αυτόν.
Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ
